Gece çöktü Derinkuyu’ya…
Gökyüzü sustu, yıldızlar sessizliğe gömüldü.
Yeryüzü karardı, ama yerin altında tarih yeniden nefes aldı.
Burası Derinkuyu.
Geceyle dost, sessizlikle akraba…
Taş duvarların ardında, binlerce yıl öncesinden kalan bir yankı var hâlâ.
Zaman burada gece gibi;
Derin, ağır ve anlam dolu.
Her adımda bir fısıltı,
Her geçitte geçmişin soluğu…
Derinkuyu’nun gecesi sadece karanlık değil;
O, göğün altındaki en derin hikâyedir.
Dualarla oyulmuş taş odalar,
Korkuyla yoğrulmuş sabır dolu anılar…
Ve hâlâ burada yaşayan bir ruh:
Sessizliğe sabırla katlanmış insanlar.
Derinkuyu’da gece güzel…
Çünkü burada karanlık, sadece yokluk değil,
Anlamın, direnişin ve yaşamın başka bir adıdır.
Derinkuyu’ya gece gelen,
Kendine dönmeyi göze alandır.
Derinkuyu insanına selam olsun.
Bu sessizliğe ses verenlere,
Bu derinliğe yürek bırakanlara…
Gazeteci Yazar Uğur Ekinci
Yeni Eczanesi