Geleneksel ritüel ateş dansı olan Sayia, Epifani arifesinde canlandırılır. Gelenek, köy sakinlerinin, Aziz George Kilisesi’nin yanındaki köy meydanında büyük miktarda ağaç dallarını toplaması ile başlar. Ağaç dalları devasa bir koni şeklinde yerleştirilir. Dört bir tarafına çıralar konur. Kilise ayininden sonra, kilise heyeti tarafından vakfa yardım amaçlı bir ihale düzenlenir ve en çok destek veren kişi, yığının dört noktasında ateş yakma ayrıcalığını kazanır. Ayrıcalığa sahip olan kişi, Papaz tarafından kutsanmasının ardından, nail olduğu onurla bütün meydanı aydınlatan büyük ateşi yakar. Köyün sakinleri el ele tutuşarak ateşin etrafına dizilip şarkılar söyleyerek, yeryüzündeki kötü ruhları, cinleri kovalamak amaçlı geleneksel ritüel ateş dansını yapmaya başlar. Bu arada, kurabiye, susamlı baklavalar ikram edilir. Şamanizmi de anımsatan bu adet bazı yörelerde birbirinden ilginç ritüele özel kıyafetler giyilerek, kimi zaman gözlerini kötü ruhlardan korumak için maskeler de takılarak gerçekleştirilir.
Eski bir arındırma ve saflaştırma aracı olan ateş; Hristiyanları “bir güvercin şeklinde” Kutsal Işık’ı kabul etmeye hazırdırlar
Yine Suvermez’de Yılbaşına ait başka bir geleneksel ritüel de yılbaşı gününün şafak vakti, Noel Baba “suyu”nu getirmek üzere Suvermezli kadınların, köyün çeşmesine koşarak, testilerini doldurduktan sonra kuyudan çektikleri suyu madeni paralarla dolu çantalarına dökerlerdi. Buradaki amaç suyun akması ile paraların çoğalacağına, bereket yolunun açılacağına inanırlardı.
Bu ve buna benzer bir çok adet yaşamış bu topraklarda. Efsaneler dilden dile aktarılmış. Günümüzde bir çoğu unutulsa da yazacağımız yazılar ile bunları tekrar hatırlatmaya çalışacağız kalın sağlıcakla.
